Geç gelen 1 nisan yazısı

Hayatım boyunca 1 nisanda deli bir şakanın kurbanı olmak istemişimdir; lakin bu hiç olmadı. Şaka yapmayı çok seven bir insanım. Öyle böyle değil ama. Çok ciddi vakalarım olmuştur bu konuda. Çevremde kimse bana güvenmez o yüzden. Biri özelden bile aransa direkt olarak benim yaptığım düşünülür. İnsanın adı çıkacağına canı çıksın misali işte. Küçüklüğümden beri insanları kandırmayı ve şaşırtmayı seviyorum. Aklım hep böyle cin şeylere çalışır. Daha 3 yaşındayken anneme şaka yapmak adı altında evdeki bütün yastıkları buzdolabına doldururdum. Sonra da çığlık ata ata gülüp "şaka yaptıııım" derdim. Hayır bunun neresi şakaysa :D Çocuk aklı işte. İşin özü sözü, ben küçüklüğümden beri böyleyim. Ama sadece yapmayı sevmiyorum, böyle şeylerin bana yapılması da çok hoşuma gidiyor. Böyle deli gibi şaka yapsınlar bana, kandırsınlar deli gibi, taşak falan geçsinler, 1 nisanda öyle şeyler yapsınlar ki beddua ve küfürü aynı anda edeyim, sonra deli gibi gülelim. Ama olmuyor yahu! Yok yani yapmıyorlar bana hiçbir şey. Tek böyle cin fikirli ben miyim yahu? Youtube'da falan böyle videolar görünce çok kıskanıyorum, ben de istiyorum moduna giriyorum. Bir de kamera şakasına yakalanma arzum vardır ki o daha bir şans işi, daha bir zor tabi. Ulen arkadaşlarım, dostlarım, kardeşlerim; neden kandırmazsınız beni? Neden şaka yapmazsınız yahu? Bari 1 nisanda falan yapın be. Şaka istiyorum, gülmek istiyorum ben aaaaaa!