Bu sırada yıllar geçti tabi, ben bir dolu grup keşfetmişim, deli gibi müzik dinliyorum, Depeche Mode'a olan ön yargım da diğer gruplara olduğu gibi erimiş gitmiş kendiliğinden. "Hakikaten sağlam grup" diyorum. Bir iki şarkısını duyuyorum arada, "daha da çok dinlemek gerek, cidden iyiler ya" moduna geçiyorum.
2009 yazı geldi çattı bu sırada. Facebookta gezerken bir event gördüm,
Depeche Mode Saturday, July 11th, 2009
Porto, Portugal
Super Bock Super Rock Festival
Yani ben tam oradayken Depeche Mode konseri vardı. "Ohaa şansa bak kesin gitmeliyim" moduna girdim ben hemen, taa ki 54 euro olan bilet fiyatını görene kadar. 13 temmuzda İzmir'e geri dönecek ve son haftaya 5 euroyla giren biri olarak dünyam başıma yıkıldı. Çok üzüldüm bu şansı kaçırdığım için.
Türkiye'ye döndüğümde çatır çatır Depeche Mode dinlemeye başladım. Hayranları oldum, hastaları oldum, "Depeche Modee seniğ seviyoruuuğğğmm" kıvamına geldim. Bu defa da 54 euro veremediğim gerçeğini hatırladım ve pişman oldum oradaki ilk haftalarımda su gibi para harcadığıma. Sonradan öğrendim ki Porto'daki konser de Türkiye'deki (mayıs 2009) gibi iptal olmuş :)

Benim kendimle ilgili zaman zaman düşündüklerimi yansıttığı için çok etkileniyorum bu parçadan. Hatta beni bu kadar etkileyen nadir parçalardan kendisi. Şarkıya giriş, bu sıradaki melodi baştan aşağı titrememi sağlıyor, hatta ağzıma sıçıyor; Wrooong!
Long Live Depeche Mode.
500.000 metal videos on ROCKTUBE and METALHEAD
Klibin altında şu reklam çıkmasaymış daha iyi olurmuş tabi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder