Bugün 22 Temmuz 2010.
Bugün çok lanetli bir gün.
Bugün 1. ölüm yıldönümüm olabilirdi.
Bugün iç kanama geçirmemin 1. yılı.
Bugün onunla ilk buluşmamızın yıldönümü.
Bugün onun hiçbir şey hak etmediğini bir kez daha anladığım gün.
Bugün geçmişe perde çekmeye başladığım gün.
Ve..
Bugün yeni yaşamımın ilk günü..
4 yorum:
Karşındaki insanın hiçbir şeyi haketmediğine, aslında ne kadar yanlış bir insan olduğuna kendini ikna etmek, hataları ve pişmanlıkları unutmanın ve yeni bir hayata başlamanın en kolay yolu olsa gerek. Bazılarımızsa geçmişlerini parçalayıp bir sandığın en dibine tıkıştırıp inkar etmektense, onları oradan çıkarıp -iyisiyle kötüsüyle- aslanlar gibi yüzleşmekle uğraşıyor.
Bazı şeyler başkaları tarafından kolaycana yargılanır belki, ama uzaktan bunları söylemek kolaydır İçinde olmadan durumun. Ondan siz aslanlar gibi yüzleşin. Ben geçmişimi silmeye kötülemeye devam edeceğim, hayatımdaki en büyük yanlıştan dönmenin sevinci ve gururuyla.
Merak etme içindeyim ben durumun :) Orda burda hayatımın hatası şusu busu yazıp kendini tatmin ediyosun. Ben sana hiçbir kötülük yapmadım, hep yanında oldum, adın gibi biliyosun. Benim ruhum yoruldu yazdıklarını okumaktan. Neymişim ben dedim.
Bi hata yaptıysak ikimiz de yaptık.
Beni bunca zaman sonra bile hala kötüleyeceğine, bi ara da konuşalım 3 senemizi verdik birbirimize. Bir sürü ilki yaşadık, iyi kötü bir sürü anımız oldu.
Bir çok şeyi beraber keşfettik.
Sana ilk ben pikaçu dedim, sana RHCP'yi ilk ben sevdirdim. Sana ilk ben öyküler yazdım, süprizler yaptım.
Öyle değil mi, bunlar olmadı mı?
Pişman mısın bütün bunlardan aybü?
Ben değilim çünkü:)
Hayır anlamadığım şey neden sen bunları üstüne alındın? Sana noldu yani, senle ne alakası var bunca yıldan sonra? Bahsettiğim 22 Temmuz, benim geçen yılımdır. 3 yıl öncem değil.
Yorum Gönder