Yahu ben neden böyleyim? 21'e girdim sayılır ama hala büyüyemiyorum. Şebeklik yapmadan duramıyorum. Artık çevremdekiler aybüdür ne yapsa yeridir diyorlar. Hele evde sanki hala 7 yaşındaymış gibiyim. Abuk ubuk resimlerimi çekiyorum, çekmekle kalmıyorum bunları feysbuka falan koyuyorum. Elimde değil ya normal olamıyorum. Kendime sakal bıyık çizip şebek şebek dolaşıyorum. "Babaaa bak bak elime bak puahahah" olayı zaten benle bütünleşmiş halde. Yetmezmiş gibi tanımadığım insanlara karşı da böyleyim.
Kaç kişi nüfus memurunun "ne zaman kaybettiniz nüfusu?" sorusuna çok sarhoştum hatırlamıyorum der ki. Ya da ev telefonunu "öfff kimsin be uzanıyodum şurda" diye açıp da karşıdaki bankadan arayan adama rezil olur? Hadi bunları geçtim, 50 küsür yaşındaki hocana "sesim çok travesti gibi değil mi.. hastayım da" nasıl dersin? Ya da "mesela arkadaşınızı görünce söylersiniz" diyen aynı adama "ben direk lan diyorum valla bana bakmayın" denir mi?
Ben diyorum işte. Ben yapıyorum bunları. Değiştiremiyorum kendimi. Böyle gelmiş böyle de gidecek sanırım...
-Kaç yaşındasınız?
-21 görünümlü 7!
2 yorum:
Ya aslında her zamanki hareketimi yapıp, en mantıklı önerilerimi sunmak istiyorum; ama biliyorum ki ben kendim bile uygulayamıyorum, e ben gibi biri de uygulayamaz sanırım :|
Yoksa derdim ki sana boşver kendini değiştirmeye çalışma, mutlu taraflarını bulmaya bak ve hayatını o şekilde yaşa...
Ama biliyorum zor, benim de mesela en büyük savaşım kendimdeki bazı huylarımı / duygularımı / davranışlarımı değiştirmeye çalışmak... Ama olmuyor, insanın kendini değiştirmesi imkansıza yakın durumda.
Ve evet neden çocuk gibiyiz hala :[ hoş, büyümek de istemiyorum aslında pek.
En iyisi bu konuya da sessiz kalmak :# Böyle gelmiş böyle gider demekten iyidir belki de :))
ben de büyümek istemiyorum da bazen de büyük gibi davranmak gerek. çok yoksunum ben ondan :/
gerçi şebekliğimden önce atmam gereken çok şey var :/ ameliyatla duygularımı aldırmam lazım mesela. sonra gözyaşlarımı kurutturmam lazım. ooo işim çooooook
Yorum Gönder